به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

آیا شستا قصد واگذاری ۳۸ درصد سهام هپکو را ندارد؟ / جای خالی اثرگذاری ایمیدرو در هپکو

تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۳۸۲۱۵

سال ۹۹ هیات وزیران تصویب کرد که ۵۵ درصد سهام هپکو به عنوان رد دیون به شستا واگذار شود به شرط آنکه ۳۸ درصد آن تا پایان همان سال در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد، اما این بند از مصوبه همچنان بلاتکلیف است.

گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، اعظم ذوالفقاری منظری؛ * تلاش‌های هپکو برای دوباره ایستادن به نتیجه نزدیک شده و حالا محصولات جدیدی به دست کارگران این شرکت روانه بازار شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سال گذشته بیل‌های ۲۲ تن زنجیری، لودر هفت تن معدنی، للودر پنج تن و بیل لاستیکی به بازار عرضه شد و پاییز امسال هم بیل ۷۵ تن به معادن کشور عرضه می‌شود.

 

در فروردین امسال هم تولید تراک‌های معدنی با ظرفیت ۴۵ و ۶۰ تن با توجه به نیاز معادن در دستور کار قرار گرفته است. بیل سنگین ۴۰ تن و بیل ۷۵ تن هم تا مدتی دیگر در اختیار مصرف کنندگان قرار می‌گیرد و به این ترتیب چرخه تولید در هپکو پررونق‌تر از گذشته به کار خود ادامه می‌دهد.

 

رونق تولید در هپکو 

این آمار را میقانی، قائم مقام هپکو در اختیار رسانه‌ها قرار داده و گفته که باوجود این حجم از توانایی تولید در این شرکت، واردات ماشین آلات معدنی، به ویژه آن دسته از ماشین آلاتی که تولید داخل دارند، هدررفت سرمایه کشور است.

این مساله را نباید نادیده گرفت از زمانی جان دوباره به جسم هپکو دمیده شد که دست بخش خصوصی ناکارآمد از این شرکت کوتاه شد. مدیران سرمایه دار این شرکت، بیشتر از آنکه برای توسعه آن اقدام کنند، به دنبال افزایش سرمایه خود، حتی روی کاغذ بودند و آنچه از مدیریت ۱۵ ساله بخش خصوصی نصیب هپکو شد، تعطیلی سالن‌های تولید آن بود.

 

بیشتر بخوانید:

اصرار واردکنندگان محدود به واردات ماشین آلات معدنی به صورت نامحدود / اعتراض به بخشنامه جدید وزارت صمت چیست؟ تلاش اهالی هپکو برای تولید بیشتر در سال ۱۴۰۱  چرا مسئولان ظرفیت تولید در هپکو را درنظر نمی‌گیرند؟ / دولت هپکو را به چرخه واردات ماشین آلات معدنی وارد نمی‌کند دست مافیای واردات خودرو‌های معدنی پشت پرده نیست؛ رو بازی می‌کنند / اخبار کذب به وعده‌های پوچ درباره هپکو اضافه شد

 

بازگشت هپکو به دولت در سال ۹۹ بود؛ حدود ۲ سال قبل. آن زمان هپکو مشخصا به دولت بازنگشت، چون غیرقانونی بود؛ اما دولت بخشی از سهام خود را، یعنی حدود ۵۵ درصد را به تأمین اجتماعی واگذار کرد، بابت رد دیون. البته به شرط آنکه تا پایان همان سال ۹۹، تأمین اجتماعی ۱۷ درصد از ۵۵ درصد سهام هپکو را بردارد و مابقی را به بخش خصوصی واگذار کند. اتفاقی که هرگز رخ نداد.

 

مطالبه شفافیت از مسئولان دولت سیزدهم

ابوالفضل رنجبر، فعال کارگری هپکو وضعیت سهام هپکو را از دولت سیزدهم مورد پرسش قرار می‌دهد و به خبرنگار ما می‌گوید: کارخانه عظیم هپکو که روزگاری یکه تازه میدان تولید ماشین‌های سنگین و ابزار آلات معادن و راه سازی بود بعد از اجرای غلط پروسه‌های خصوصی سازی تا آستانه ورشکستگی هم پیش رفت. اما با اعتراضات صنفی کارگران برای حل مشکلات این شرکت که عمدتا به دلیل خصوصی سازی اشتباه و مشکلات مدیریتی صورت گرفته بود، مسائل هپکو به گوش همه مردم رسید و بخشی از افکار عمومی شد.

رنجبر می‌گوید: آیت الله رئیسی پس از حضور در ریاست قوه قضاییه، در اولین سفر استانی خود به استان مرکزی آمد و پیگیر حل مشکلات هپکو شد و در جلسه‌ای که آن زمان با حضور مسئولان استانی تشکیل شد، اعلام کرد که باید صدای کارگران اراکی را شنید.

این فعال کارگری هپکو ادامه می‌دهد: نتیجه ورود جدی آیت الله رئیسی به پرونده هپکو تشکیل ۲ جلسه مهم در قوه قضاییه با نمایندگان کارگری، مدیران وقت هپکو و مسئولان ایمیدرو بود تا راهکار‌های حل مشکلات این شرکت بررسی شود.

 

چرا هپکو به ایمیدرو واگذار نشد؟

به گفته رنجبر در آن جلسات مشخص شد که گره گشایی از مشکلات هپکو پس از ۲ بار واگذاری ناموفق و بازگشت سهام آن به سازمان خصوصی سازی، ایمیدرو یا سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، بهتر می‌تواند امورات شرکت را مدیریت کند و تولید را به آن بازگرداند. مقرر شد نتیجه این جلسات به دولت وقت منعکس شود، اما باوجود همه این رایزنی ها، دولت یکباره تصمیم گرفت سهام هپکو را همراه با هفت شرکت دیگر و در ازای بدهی‌های خود، به سازمان تأمین اجتماعی واگذار کند.

او در ادامه این گفتگو به شرایط مصوبه هیات وزیران اشاره می‌کند و می‌گوید: اکنون که آیت الله رئیسی بر مسند قوه مجریه تکیه زده، سوال ما از رئیس جمهور این است که در سال ۹۹ چه اتفاقی رخ داد که یکباره سهام هپکو به تأمین اجتماعی واگذار شد؟ وضعیت سهام آن هفت شرکت دیگر که در مصوبه هیات وزیران دولت قبل مطرح شده بود، اکنون به چه صورت است؟

 

سوال رنجبر این است که آیا آن زمان فقط هپکو به شستا واگذار شد یا شرکت‌های دیگر هم وضعیتی مشابه اکنون هپکو دارند؟

 

ابهام در وضعیت ۳۸ درصد سهام هپکو

او به بند ۶ مصوبه هیات وزیران که براساس آن قرار بود شستا ۳۸ درصد سهام هپکو را به بخش خصوصی واگذارد، اشاره می‌کند و می‌گوید: تکلیف این واگذاری چه شد و چه تصمیمی درباره آن گرفته شده است؟

 

سوال این فعال کارگری هپکو از مدیران دولت سیزدهم واضح و شفاف است؛ وضعیت ۳۸ درصد سهام هپکو که قرار بود به بخش خصوصی واگذار شود چه شد و باید منتظر ماند که آیا مسئولان پاسخ شفاف به این سوال می‌دهند؟

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: پرونده هپکو واگذاری هپکو به تأمین اجتماعی واردات ماشین آلات معدنی تأمین اجتماعی سهام هپکو هیات وزیران ماشین آلات بخش خصوصی سال ۹۹

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۳۸۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آینده سرخابی‌ها با تعیین نحوه مدیریت ترسیم می‌شود

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا، پس از مدت‌ها بحث و گفت‌وگو برای واگذاری سهام دو باشگاه ورزشی بزرگ تهران، اواخر فرودین امسال سازمان خصوصی‌سازی آگهی واگذاری سهام دو باشگاه پرسپولیس و استقلال را منتشر و قیمت پایه و شرایط عرضه سهام این باشگاه‌ها را اعلام کرد.

در همین راستا مزایده رسمی برای واگذاری ۸۵ درصد از سهام این دو باشگاه در فرابورس آغاز شد و در نهایت سهام سرخابی‌ها به فروش رفت؛ اگرچه واگذاری این باشگاه چندان به فرآیند واقعی خصوصی سازی شبیه نبود و بیشتر به نظر می رسید که آن‌ها صاحبان فرمایشی جدیدی یافته اند؛ اما به هر جهت در این مزایده هلدینگ بزرگ خلیج فارس ۸۵ درصد سهم باشگاه استقلال را خریداری کرد و کنسرسیوم بانکی، صاحب سهام پرسپولیس شد.

واگذاری سرخابی‌ها تأثیرات محسوسی در بازار سرمایه ندارد

برای بررسی تأثیر این واگذاری بر این دو باشگاه و بازار سرمایه، حمید میرمعینی، کارشناس بازار سرمایه درباره فروش دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به صاحبان جدید آنها در بورس به خبرنگار آنا گفت: واگذاری سرخابی‌ها تاثیرات محسوسی در بازار سرمایه ندارد؛ اما خریداران آنها که از شرکت‌های بورسی می‌توانند دوران جدیدی از نظر شفافیت در پیش بگیرند.

وی ادامه داد: این باشگاه‌ها اگرچه بورسی هستند؛ اما شفافیت لازم و افشای اطلاعاتی که در مقررات بورسی هستند را رعایت نکرده اند. به همین دلیل اگر ساختار مدیریتی این باشگاه‌ها بتوانند دستخوش تغییرات مثبت شوند و بر اساس دستورالعمل‌های تیمداری اداره شوند و سیاسی‌کاری از آنها حذف شود، ممکن است که اتفاقات خوبی برای این دو باشگاه و مالکان جدید آنها رخ دهد.

این کارشناس بازار سرمایه تاکید کرد: از جمله مهترین تغییراتی که می‌تواند در روند این دو باشگاه تغییرات مثبتی را پدید آورد، این است که نسبت به دریافت حق پخش بازی‌های این دو تیم اقدام شود. همچنین لازم است که مدیران این تیم‌ها رایزنی‌های لازم برای دریافت حق اتخاذ مستقیم تصمیمات اقتصادی را پیگیری کنند.

مانور‌های مدیریتی دو باشگاه را از حالت زیان‌دهی خارج می‌کند

وی تصریح کرد: با انجام این نوع مانور‌های مدیریتی می‌توان این دو باشگاه را از حالت زیان‌دهی خارج کرد. شایان ذکر است که شرکت‌هایی که این دو باشگاه را خریداری کرده اند از نظر توانایی مالی و نیروی انسانی متخصص در شرایطی هستند که می‌توانند وضعیت تأمین سرمایه پولی و نیاز کادر مدیریتی ماهر در این مجموعه‌ها را برطرف کنند؛ از این رو تحول این دو باشگاه کاملاً در دسترس است.

میرمعینی گفت: باید دید که دست مدیران شرکت‌های جدیدی که صاحب این دو باشگاه شده اند تا چه حد در بنگاهداری باز است؛ در غیر این صورت تحول خاصی را در شرایط و درآمد و ارزش سهام این دو باشگاه نخواهیم دید؛ البته طبیعی است که از طرف مالکان جدید با توجه به این‌که بخشی از منابع آنها برای این خرید صرف شده، دخالت‌های ساختاری صورت گیرد.

وی ادامه داد: این دو باشگاه حالا مالکان پولداری دارند که اگر بتوانند مدیریت مناسبی را اعمال کنند، اتفاقات خوبی خواهد افتاد. حالا فقط می‌توان یک دوره منتظر ماند تا ببینیم مالکان جدید از نظر مدیریت باشگاه و مدیریت مالی چه می‌کنند. مدیر استراتژیک و مدیر مالی مناسب در بدنه مالکان این باشگاه‌ها هست، اما این‌که چقدر دست آنها برای ایجاد تغییر باز باشد، هنوز محل سؤال است.

انتهای پیام/